103 בני אדם נרצחו בחברה הערבית מתחילת השנה כתוצאה מהמלחמות בין ארגוני הפשיעה הרצחניים. סיפורם של שישה מהם מקומם ומתסכל במיוחד: הם היו אזרחים תמימים ונאמנים, אנשי משפחה שהייתה להם שאיפה אחת – לחיות בשקט. כדורים תועים שנורו על ידי פושעים נתעבים או במהלך סכסוכים שאינם קשורים אליהם חיסלו את חלומותיהם. בין הקורבנות הללו גם ילד בן תשע.
הקורבן האחרון ברשימה העצובה הזו הוא עאסם סלטי (28) מנצרת שנרצח בשבת האחרונה בעת שביקר אצל הורי אשתו בכפר עילוט. הוא שמע יריות, יצא החוצה כדי לבדוק מה קורה ונפגע מכדור תועה. עאסם התחתן לפני מספר חודשים בלבד. בדיעבד התברר כי הירי בוצע במסגרת סכסוך טיפשי בין שתי קבוצות נערים הקשור בענייני כבוד. ראש המועצה, שהיה מודע לכך, הפציר בצדדים לדבר ולהגיע להבנות, הם העדיפו את הדרך הרצחנית.
מוחמד אבו ראס, אביו של אשתו, סיפר אתמול (יום ב') בכאב: "איבדנו גבר נהדר. עאסם לא היה רק בעלה של בתי אלא כמו בני. ביום המקרה הוא היה בבית שלי. כששמענו יריות יצאנו לראות מה קורה, ואז עסאם נפגע ונפל. שאלתי אותו מה קרה והוא אמר: 'נפגעתי ברגל'. בסוף התברר שהוא נפגע בבטן ובגלל זה איבד למרבה הצער את חייו".
לדבריו, עסאם עבד כמהנדס בחברה השייכת לאביו. "מדובר באדם שאהב לעזור לאחרים, לקח תמיד יוזמה לעשות מעשים טובים ותמיד היה עם חיוך על הפנים. הבת שלי לא מצליחה לעכל שהוא נהרג. הוא אהב אותה מאוד, וראינו ממנו רק טוב. האובדן מאוד קשה. אני חייב לציין שאין דבר כזה כדורים תועים. כל מי שמשתמש בנשק בדרכים האלה יודע שהוא יכול לרצוח אנשים. הכדור שרצח את עאסם יכול לרצוח עוד קורבנות".
איאד דבדוב (32), תושב ג'דידה מכר, נורה למוות לפני כשבועיים. בעת שצעד ברחוב נורו יריות לעבר אדם אחר, אחד הכדורים פגע בו וגרם למותו. איאד, שעסק בעבודות עפר, היה נשוי ואב לשני ילדים.
נג'אח אבו עראר (49), אם לעשרה ילדים מערערה שבנגב שעבדה כמטפלת, שילמה גם היא בחייה בגלל קטטה שלא היה לה חלק בה. האירוע התרחש בחודש יוני. היא שמעה יריות, ביקשה מילדיה להיכנס מיד הביתה, הביטה החוצה – ואז פגע בה כדור.
יוסף אלחלבי בן התשע, תושב מחנה הפליטים שועפט שבמזרח ירושלים, שיחק עם חבריו מחוץ לבית הוריו. באותם רגעים פרצה תגרה באזור, שבמהלכה נורו יריות. אחד הקליעים פגע בילד למוות. האירוע התרחש בחודש מאי.
חודש קודם לכן, באפריל, שילמה את המחיר מרים תקרורי (21) מוואדי ג'וז שבמזרח ירושלים, צעירה שעתידה היה לפניה ושתכננה ללמוד. כשהייתה בבית פרצה בחוץ קטטה. היא שמעה את הקולות, צפתה באירוע מחלון ביתה ונהרגה מכדור תועה.
אמה, עאישה תקרורי, אמרה אמש: "אנחנו עדיין לא מעכלים שאיבדנו את מרים היקרה. היא תמיד אמרה לי – 'אמא, אני רוצה ללמוד ולהגיע להישגים גדולים'. לצערי היא מתה לפני שהגשימה את החלום שלה. בכל פעם שאני שומעת על רצח מכדור תועה אני בוכה והלב שוב נקרע. החדר של הבת שלי כעת ריק, קשה להיכנס לתוכו בלי לחבק אותה".
בפברואר השיגו הכדורים התועים את אחמד חג'אזי מהכפר טמרה שבצפון. חג'אזי, שעבד בבית חולים, היה בביתו כאשר שמע יריות. בדיעבד התברר כי כוח משטרה הוזעק לכפר לאחר שעבריינים איימו לפגוע בבית בכלי רכב. בין הצדדים החלו חילופי אש, אחמד, שיצא החוצה כדי לראות מה קורה, נהרג מכדור תועה.
ג'אבר חג'אזי, אחיו, אמר אתמול בתסכול כי הרשויות בישראל מעניקות טיפול ויחס שונה אם מדובר בנפגעים ערבים: "אם שמו של הקורבן היה אלי או איציק הכל היה נראה אחרת". הוא אמר כי לפי תחושתו, יש גופים ממשלתיים המעוניינים בהמשך האלימות והרצחנות בחברה הערבית כדי שהיא לא תוכל להתקדם, ללמוד, להגיע להישגים. הוא התריע: "היום הכדורים מופנים נגד האזרחים הערבים, מחר הם יפגעו ביהודים אם תופעת האלימות הזאת לא תמוגר. לנו אין אפשרות להילחם בפשיעה המשתוללת, הפתרון הוא בידיים של הממשלה".
יש להדגיש כי רבים נוספים מהנרצחים בחברה הערבית אינם מסובכים בפלילים אלא אזרחים תמימים שנופלים קורבן לאלימות, כמו גם נשים שנרצחות על ידי בני משפחתם רקע מגדרי.
תקציר הידיעה בערבית
ستة ضحايا قتلوا جراء رصاص طائش واجرامي، وحديث مؤلم لعائلاتهم
كتب حسن شعلان
منذ بداية العام الحالي قتل 103 ضحايا في جرائم قتل، ومن بينهم قتل ستة اشخاص جراء رصاص طائش واجرامي ودون اي ذنب يُذكر.
المهندس عاصم سلطي من عيلوط كان في زيارة عند عائلة زوجته، وعندما سمعوا اطلاق الرصاص خرجوا ليشاهدوا ما حصل، وفجأة وقع وتبين انه اصيب برصاصة في بطنه.
الدكتور احمد حجازي من طمرة، قتل عندما حصل اطلاق رصاص في الحي، وقد خرج ليشاهد ما يحصل، واصيب برصاصة خلال قيام الشرطة بإطلاق الرصاص بإتجاه اشخاص، اسفرت عن مقتله في المكان.
نجاح ابو عرار من عرعرة النقب طلبت من ابنائها الدخول الى البيت بسبب شجار في الحي، وفي تلك الأثناء اصيبت برصاصة قضت على حياتها في المكان.
اياد دبدوب من الجديدة مكر قتل عندما اقدم شخص بإطلاق رصاص على شاب، وخلال ذلك اصيب دبدوب برصاصة وقتل في المكان، حيث لم يكن هو المستهدف في الحادثة.
مريم التكروري من القدس، نظرت من نافذة البيت الى الشجار بجانب بيتهم في حي وادي الجوز، واصيبت برصاصة قتلتها في المكان.
الطفل يوسف الحلي من مخيم شعفاط اصيب برصاصة خلال شجار وقد فارق الحياة.
محمد ابو راس والد زوجة الضحية عاصم سلطي قال:" فقدنا انسان في قمة الروعة. عاصم لم يكن زوج ابنتي فقط، بل اعتبرته ابني. في يوم الحادث تواجد في بيتي، وكنا جالسين داخل البيت، وعندما سمعنا اطلاق رصاص خرجنا لنشاهد ما حصل، وفي نفس اللحظة وقع عاصم نحوي، وسألته ماذا حصل لك، وقال لي "لقد اصبت في رجلي"، وتبين بانه اصيب في بطنه، وللأسف فارق الحياة".
واضاف::" المرحوم كام يعمل مهندس في شركة مقاولات تابعة لوالده، واحب مساعدة الأخرين، وكان يبادر في عمل الخير، وطوال الوقت ابتسامته لا تفارقه، كما ان ابنتي ما زالت لا تستوعب بان زوجها فارق الحياة، فقد احبها جدا، وشاهدنا منه كل خير".
وواصل حديثه:"خسارة جدا فقدان شاب مثالي. لا بد وان اذكر بانه لا يوجد شئ اسمه رصاص طائش، فكل من يستخدم السلاح بهذه الطرق فمن الممكن ان يقتل اشخاص، والرصاص الذي قتل عاصم كاد يقتل اخرون".
جبر حجازي من طمرة قال:" ما زلنا ننتظر اجابة من وحدة التحقيقات عن رجال الشرطة حول ما تعرض له شقيقي احمد، وان هذا التأخير دليل بانه لا يوجد اي اهتمام بالقضية، فلو ان يهودي هو من قتل لتوفرت الإجابات على الفور. اشعر بان هناك جهات بما فيها حكومية التي تحاول اشغال المجتمع العربي بالإجرام المنظم والعنف المستمر كي لا نتقدم في مجالات كثيرة. اليوم الرصاص موجه ضد المجتمع العربي ويوم غد سيوجه ضد اليهود اذا لم يتم استئصال العنف، ولا استبعد بان هناك تعاون مشترك بين العصابات والشرطة.
نحن لا نستطيع محاربة الجريمة والسلاح المتفشي، فالحكومة هي التي يجب ان تبحث عن الحلول، لا ان تترك هذه الفوضى التي تشكل خطرا كبيرا على الجميع، حتى اصبحنا نسمع الصغار يتحدثون عن الخاوة، وهذا تدهور كبير وسيؤدي الى نتائج وخيمة".
كما قال:" ارى انه من الضروري بان اذهب الى عيلوط لتقديم واجب العزاء لعائلة سلطي التي فقدت ابنها عاصم جراء رصاص طائش واجرامي، فما حصل معهم يؤلمني جدا. امل ان تنتهي هذه الظاهرة، واذا استمر العنف فان عدد الضحايا سيرتفع، وسيكون حتى من الصعب السيطرة على الأوضاع".
عائشة تكروري من سكان القدس الشرقية قالت:" لا يزال من الصعب علينا أن ننسى مقتل ابنتي مريم التكروري، التي كانت تطمح بان تُكمل دراستها، حيث قالت لي "امي سوف انجح كي اهديكي هذا النجاح"، لكن مع الأسف قتلت قبل أن تتمكن من تحقيق أحلامها".
وأضافت الأم:"منذ ان قتلت ابنتي ونحن نعيش في ظروف حزينة ومؤلمة، حتى انني لا استطيع الوقوف بجانب النافذة التي وقفت عليها، فحياتنا ليست طبيعية. يؤلمني أن أذهب إلى غرفة ابنتي دون ضمها الى حضنها. امل بان يخجل من يستخدمون السلاح الذي يقتلنا".